Ein kan neimen ikkje få alt...Eg har bestandig sakt at det er veldig greit og bu her oppe i lia heilt for oss sjølv, uten nerme fastbuande naboar (har nemmleg ei hytte som eg ser, men det er det heile). Ingen sjølvskriven ting selfølgelig at om ein hadde hatt naboar, så hadde ein ikkje hatt så mykje 4 beinte (U)venner her. For min del syns eg at elg gjer seg definitivt best ferdig slakta og pakka i frysaren.
Historia starta som så at det var ein gång eit tre, nermare bestemmt eit plommetre. Som var så lite å fint, nyplanta til å med. Så fekk det fyrst litt stuss i sommar, og hadde ikkje noke vondt av det. Så hadde det blitt så veldig fint igjen og starta å få fleire nye lauv. Til der ein dag blei observert kalv, kjyr, og to oksar på jordet. Høvdingen meinte det var nå greit det var noken som ville ha litt gras på køsa, men det var ikkje før sakt før eg såg at plommetreet hadde blitt RIBBA....Grrrrrrr.....at ein ikkje kan få ha noken ting i fred...
Sø slik ser eit elgegjerde ut på køsa, i hvertfall fram til det kjem litt meire muskelmasse til gards...
Ganske stussleg tre kan ein sei...
Ska sikkert ein orkan til for å rive ned dette gjerdet...Er sikkert ikkje fristande nokk den "tørrpinnen" som er innegjerda at dei gjer seg det bryet å rive det ned. Lov å håpe i hvertfall....:)
Det er i hverfall ikkje noke å sei på denna fine haustdagen...
Bedre seint enn aldri å bløme heller meiner denne rosa. Det er ei rose som stod på gamle køsa, som eg har flytta med og som har klara seg.
Litt fleire blomar og laukar har det au blitt i beddet. Ser jau relativt stussleg ut ennå...Men med tid og stunder så blir det nokk bra..:)
I dag er det kose dag i heimen. Så det er litt huslegt, mykje leik og ein sykkeltur som er på tapetet i dag.
Me har hatt underholding i form av ei snomus som har pila rundt på plenen og ut og inn av blomsterbeddet i dag, til mini å mamma sin store fornøyelse. Artige skapningar, med alt for kjappe bevegelsar til at det blei noke bilde å vise fram.
Ha ein super fin haustdag.
