Noken små skritt fram.

Frem til bage, frem, frem frem....


Sø va det eit nytt innlegg om venting...Har ein følelse av at det er noke me kjem til å gjere mykje i dessa bygge dagane.hehe...Det er jau litt slik når det er ting ein gjerne skulla hatt ferdig i går å ikkje om litt...Utolmodig - ehh...JA! hehe...Mæn er kanskje ikkje så mange som ikkje har forståelse for det. Er noke med det at ein ønskar å bli ferdig med prosjekt ein hell på med.


Det lille som har skjedd sidan seist er at me har måla eit strøk på heile garasjen, og ein halv vegg med strøk nummer to. Og gras har blitt sådd i skråningen som er ferdig. På snikkar fronten har det kåmi på ei botnsville på grunnmuren. Har over lengre tid sakt nå- nei nå - nei nå...Men nå må dei. Til fredag kjem takstolane, så det er nå det skjer. Onsdag og utover så blir det snikkering på bruki.

Måle arbei i seg sjølv er eit arbeid eg syns er greit. Men i går kveld var det ikkje greit. Det var fullt av selskapsjuke, blodsugande, vingebefengte knott. Du verden førr ein ufysleg liten skapning. At ein sø liten ting kan øydlegge så mykje. Men i dag var det både sol å vind, så då gjekk det greit.

Var i dag og spurte Johnny om han fremdeles var ledig til å lage kjøkken til oss på haustkanten, og det var han. Så då er det bestemmt, at fyresdal tre er dei som skal lage kjøkken innreding til oss. Det blir supert.


Blir litt mykje jobbing og litt lite blogging om dagen. Men før du veit ordet av det har det blitt lakt inn bilder og noken ord.

Ha ein fin kvell vidre.