Minni...:)

Hoff...litt av ei vike...Starta førrige hæg m uppkast å diare på både meg å Håvard, sø etti det fekk mamma å pappas lille gull longebetennelse. Ikkji nøke moro når dei små bli sjuke. Bare klynkar å pipe heile dagen av at dei he vont å ubehag, å sø ikkji sø lett å hjelpe dei mæ nøke ana enn kos å litt smertestillande. Ikkji det att det æ bare, mæn skulle sø gjønni ha gjort litt meire. Vi jau aller helst ikkji att dei he vont i det heile. Det æ då eg tenker på dei søm he alvorlege sjuke ongar. Det gjer ein tankevekkar det. Ein ana ting eg au set veldig pris på i tilegg ti å ha ein stort sett frisk å rask ongi, æ at eg he ein mann å dele detta mæ (i hvertfall når han æ heimi). Nei, fær sete pris på det ein he.

Ellers yvi ti nøke ana.

Eg he alltid hatt lyst på eit bildi ti å ha i støga. Nøke mæ litt størrelse på. Ti å ha hængande på veggen. Mæn syns det æ veldig vansklegt å vite høtt ein vi ha. Trur nøkk kansi det kan vere greit å ha litt ein kan byte på, mæn kjenner eg meg sjav rett bli det hængande ein tur det søm fyst kjæm seg upp. Mi goe væninne Lillian skulle nøkk ha delt litt mæ ommøbelerings iveren mæ meg...hehe..
Det eg nå vi fram ti æ att eg he nå kåmi fram ti nøke lurt. Sia mi nå ska brænne husi økkes om ikkji sø alt førr længi, sø ha det vørt koslegt mæ eit minni av slik Køsa va føri mi "vandalisera" det. Ein gløymer fort høssen det va, sø det ha vørt koslegt mæ eit bildi søm kan førtele ein litt om høssen det i upprinnelsen såg ut hera. Elle det vi sei i økkes tid i hvertfall. Førr i upprinnelsen va Køsa bare ei støge, sø he dei bygd på 4-5 gångur i alle retningar.
Mamma he i hvertfall sakt att ho gøtt kan take å måle eit bildi. Sø då ga eg ho detta bildi hera. Ser du vekk i frå parabolen, sparken å litt slik trur eg det bli fint.:)Åssø mæ ei fin ramme på då, sø bli det supert. Snille mamma...:)
Høtt trur du, bli det fint ??